ایجاد چنین کمپینهایی از دو جهت حائز اهمیت و قابل توجه است.

اول اینکه، با توجه به جمعیت انبوه و نقش تاریخی ترکها در ایران، عدم تدریس زبان ترکی و ادامه سیاستهای همگون‌سازی زبانی که از دوران پهلوی آغاز گردیده، موجب ایجاد شکاف میان مرکز و مناطق ترک‌نشین از جمله آذربایجان شده بود. مردم ترک و به ویژه دانشجویان، بارها با ارسال نامه‌ها و انتشار بیانیه‌ها خواستار تدریس زبان ترکی در مدارس، تاسیس فرهنگستان زبان و ایجاد کانال تلویزیونی به زبان ترکی شده بودند. بنابراین، ایجاد کمپین تاسیس فرهنگستان زبان ترکی که حسن روحانی قول تاسیس آن را داده بود، در صورت موفقیت می‌تواند به نوعی شکاف ایجاد شده را تا حدودی ترمیم بخشیده و راه را برای مردم‌سالاری و حقوق شهروندی باز نماید.

دوم اینکه، حسن روحانی در صورت عمل به وعده خود، می‌تواند محبوبیت زیادی میان اقوام مختلف ایران که خواستار پایان داده شدن به تبعیضات فرهنگی، سیاسی و اقتصادی می‌باشند، کسب کرده و تدریس زبانهای قومی را از حالت امنیتی خارج ساخته و به عنوان یک مشکل اجتماعی- فرهنگی مهم مورد ارزیابی قرار دهد.

اهمیت این مسئله زمانی بیشتر می‌شود که کشورهای همسایه ایران، از جمله ترکیه در سالهای اخیر تغییرات مهمی در سیاستهای قومی خود ایجاد کرده و راه را برای تدریس و حفظ زبانهای قومی باز کرده‌اند. حتی در عراق و افغانستان نیز که همچنان به نوعی تحت اشغال قرار داشته و به استقلال کامل دست نیافته‌اند، چندین زبان به رسمیت شناخته شده و تدریس می‌گردد.

حال باید دید که حسن روحانی، رئیس جمهور جدید ایران، با توجه قولهایی که در تبلیغات خود داده بود، چه سیاستی را برای حل مسائل قومی و زبانی در پیش خواهد گرفت.